สัมภาษณ์กับซิลเวียวิตแมนของเช็คสเปียร์และ บริษัท

นำ Tumbleweeds เข้าสู่ศตวรรษที่ 21 …

CT: คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนฝรั่งเศสหรือเปล่า?

SW: ไม่ไม่ได้จริงๆ ฉันเกิดในปารีสและฉันรู้สึกว่าชาวปารีสเป็นอย่างมากในหลาย ๆ ด้าน เมื่อฉันกลับมา … ความทรงจำในวัยเด็กเหล่านี้ทั้งหมด - กลิ่นของรถไฟใต้ดินหรือรูปแบบของ windows - ในวัยเด็กทั้งหมดเหล่านี้ความทรงจำทางประสาทสัมผัสกลับมาและทำให้ฉันรู้สึกถึงความคุ้นเคยกับเมือง . ดังนั้นฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้านโดยสิ้นเชิง แต่ในเวลาเดียวกันก็แตกต่างกันมาก ฉันคิดว่าเมื่อคุณไปโรงเรียนในประเทศอื่นนั่นเป็นปีที่มีการพัฒนาของคุณ ฉันไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกภาษาฝรั่งเศส 100% ถ้าคุณไม่ไปโรงเรียนที่นี่ (… ) ฉันมีพาสปอร์ตอเมริกันเพราะพ่อของฉัน เชกสเปียร์และผู้ก่อตั้ง บริษัท จอร์จวิทแมน เป็นชาวอเมริกัน แต่ฉันคิดว่าฉันรู้สึกว่าฉันมาจากลอนดอนมากกว่าสิ่งใดซึ่งแปลกเพราะฉันอยู่ที่นั่นเพียงสามปี .

CT: คุณเพิ่งเผยแพร่ปัญหาใหม่ครั้งแรก นิตยสารปารีส , เช็คสเปียร์และวารสารวรรณกรรมของ บริษัท คุณสามารถบอกฉันเกี่ยวกับโครงการนี้ได้ไหม

SW: นี่คือการกลับชาติมาเกิดของนิตยสารพ่อของฉันซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1957 และจากนั้นเขาก็ทำอีกสองฉบับในช่วงปี 80 แต่ก็เป็นการสุ่มมากและไม่ได้ทำแบบปกติ นี่คือเลขสี่ ฉันตีพิมพ์มันและบรรณาธิการ Fatema Ahmed เคยเป็นบรรณาธิการของ Granta นิตยสาร.

(สัมภาษณ์ต่อในหน้าถัดไป)

"ยูโทเปียสังคมนิยมที่หลอกลวงเป็นร้านหนังสือ"

CT: คุณพ่อของคุณมีชื่อเสียงโด่งดังในบางจุด“ ร้านหนังสือเป็นสังคมนิยมยูโทเปียที่ปลอมตัวเป็นร้านหนังสือ” คุณคิดว่าคุณสามารถรักษาจิตวิญญาณนั้นไว้ได้หรือไม่และถ้าเป็นเช่นนั้นคุณจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไรในเศรษฐกิจนี้ซึ่งไม่ได้เป็นร้านหนังสืออิสระ?

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ร้านหนังสือที่ดีที่สุดในปารีส

SW: ฉันพยายามรักษาปรัชญานั้นเอาไว้อย่างแน่นอน พ่อของฉันสุดขีดมากในบางครั้งที่เขาพูดถึงสิ่งต่าง ๆ - ฉันรักมัน เขาช่างเป็นคนโรแมนติคและเขาไม่สนใจว่าใครคิดอะไร (… ) คำพูดนั้นสำคัญมากสำหรับฉันและคนที่ทำงานที่นั่นซึ่งเรารักษาไว้ (วิญญาณ) ส่วนหนึ่งที่สำคัญของการทำเช่นนี้คือการมีนักเขียนหนุ่มเหล่านี้นอนอยู่ในร้านหนังสือ และฉันพยายามทำให้มันเข้มงวดขึ้นเล็กน้อย (… ) พื้นที่มีขนาดเล็กมากฉันตัดสินใจว่าฉันแค่ต้องการนักเขียน (… ) และนั่นก็สร้างความแตกต่างอย่างมาก ฉันรู้ว่ามันไม่ชัดเจนพอ ที่คุณจะต้องเขียนบางสิ่งบางอย่างเพื่ออยู่ที่นี่ คุณสามารถทำทุกสิ่งได้ … เขียนเพลงหรือบทกวี (… ) และดูเหมือนว่าจะเติมพลังและกระตุ้นให้ผู้คนเมื่อเราจัดทำระบบนั้น ระบบของ“ tumbleweeds” นั้นทำให้ร้านหนังสือแตกต่างจากธุรกิจอื่น ๆ

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ทัวร์เดินชมตัวเองของเหล่านักวิจารณ์วรรณกรรมในปารีส

ผู้คนมากมายต่างก็ประหลาดใจที่พบระบบ Beatnik แบบนี้ในใจกลางกรุงปารีส … มันเป็นเอกลักษณ์จริงๆ หลายคนอยู่นานหรือกลับมา เรามีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาและพวกเขาออกจากความรู้สึกในเชิงบวกมากขึ้นในทาง เพียงแค่รู้สึกว่าคุณสามารถใจกว้างต่อผู้อื่นและมันจะได้ผล คุณสามารถเชื่อใจผู้คนและขอให้พวกเขามีความรับผิดชอบและโดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะ

CT: ดูเหมือนว่าคุณจะเห็นว่าธุรกิจของคุณเป็นธุรกิจที่มีส่วนร่วมในการสร้างวรรณกรรมและบทสนทนาและถ้าแง่มุมนั้นไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไป …

SW: ส่วนหนึ่งของวิญญาณจะหายไป … มันจะเย็นกว่านี้ จริง ๆ แล้วฉันได้ติดต่อ "tumbleweeds" 10 คนก่อนหน้านี้เพื่อรับคุณสมบัติพิเศษใน นิตยสารปารีส และมันวิเศษมากที่ได้ติดต่อกับพวกเขา พวกเขามาที่ร้านในยุค 50 และ 60 (… ) และทุก ๆ คนใน 10 คนเกือบร้องไห้เมื่อเราติดต่อพวกเขา พวกเขาบอกว่าเราได้นำความทรงจำกลับมามากมาย จากนั้นฉันก็ส่งอีเมลสิ่งที่พวกเขาเขียนในช่วงต้นยุค 20 … ความฝันของพวกเขา … มันรุนแรงมาก ฉันตระหนักในการทำเช่นนี้ว่าการเข้าพักสำคัญสำหรับพวกเขาอย่างไรจึงดูเหมือนว่าบางสิ่งที่จำเป็นต้องดำเนินการต่อไป

เทศกาลวรรณกรรมและเทศกาลวรรณกรรมอดีตและปัจจุบัน

CT: คุณได้ร่วมเปิดตัวเทศกาลเช็คสเปียร์และเทศกาลวรรณกรรมหรือที่รู้จักในชื่อ "Festivalandco" ในปี 2003 เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

SW: ฉันได้ทำเทศกาลครั้งแรกในปี 2003 และนั่นเป็นปีแรกที่ฉัน ที่เช็คสเปียร์และ บริษัท เช่นกัน มันรุนแรงจริงๆ มันทำอย่างมากในทางที่ไร้เดียงสามาก แฟนสี่คนกับฉัน … เราคิดว่าเราจะจัดงานเทศกาลใหญ่ 9 วัน … และหลังจากนั้นประมาณ 6 วันเราก็ใกล้จะตาย! มัน อยู่ตรงกลางของกวีผู้ชนะ … และ นักเขียน ต้องการปาร์ตี้ตลอดเวลา พวกเขามีอายุประมาณ 70 ปีและเราอยู่ในวัย 20 ปีของเราและเราก็พูดต่อไปว่า“ ได้โปรดเราอยากเข้านอน!” มันน่าอาย … บทบาทกลับด้าน

เราเริ่มเทศกาลเพราะเมื่อฉันมาถึงพ่ออายุ 88 แล้วและไม่เคยมีพลังงานที่เขาเคยทำมาก่อน ทุกอย่างดูฝุ่นไปหน่อย มีเพียงกลุ่มนักท่องเที่ยวที่จะมาด้วยและพูดคุยไม่สิ้นสุดเกี่ยวกับยุค 20 และยุค 50 และมันก็น่าเบื่อนิดหน่อยที่จะพูดถึงอดีต มันเป็นประวัติศาสตร์วรรณกรรมที่น่าสนใจและเต็มไปด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นในปารีส แต่เราต้องการพูดอย่างดีว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้ ? และใส่พลังงานใหม่เข้าไป มีคนหนุ่มสาวจำนวนมากที่อยู่ในร้านหนังสือและฉันไม่รู้สึกว่าเหตุการณ์ดังกล่าวสะท้อนให้เห็นถึงเยาวชนคนนั้น ดังนั้นความคิดคือการจัดเรียงของการระเบิดของพลังงานและปลุกทุกคนขึ้นมาและพูดว่า "ดูสิมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นตอนนี้"

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ทัวร์เดินชมตัวเองของเหล่านักวิจารณ์วรรณกรรมในปารีส

ฉันหลงรักสวนนี้ (ตรงข้ามร้านหนังสือ) ที่มีต้นไม้ที่เก่าแก่ที่สุดในปารีสโบสถ์เก่าแก่ที่สุดในปารีส - เป็นสวนสวย แต่ไม่มีกิจกรรมใด ๆ จัดขึ้นที่นั่น ดูเหมือนว่าเป็นพื้นที่ในอุดมคติ --- เราไม่มีที่ว่างมากมายในร้านหนังสือดังนั้นมันจึงดูเหมือนเป็นพื้นที่ที่งดงามในกระโจมตรงข้ามกับวิหารนอเทรอดาม มันคือการนำพลังงานกลับเข้าไปในร้านหนังสือและสำรวจอวกาศนี้ นอกจากนี้เรายังไม่ทราบว่ามีงานเทศกาลวรรณกรรมสำคัญใด ๆ ที่จัดขึ้นในใจกลางกรุงปารีสซึ่งดูเหมือนจะแปลกเมื่อพิจารณาจากการระเบิดของงานวรรณกรรมในสหราชอาณาจักร นี่เป็นเมืองวรรณกรรมมันแปลกดีที่ไม่มีมัน

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ร้านหนังสือที่ดีที่สุดในปารีส

อย่างที่ฉันบอกไปมันเริ่มจากเด็กและไร้เดียงสา แต่เรามีปฏิกิริยาตอบสนองที่ดีมากจากเทศกาลและผู้คนดูเหมือนจะสนุกกับมัน และเราโชคดีมากที่ได้สปอนเซอร์ที่ดีตั้งแต่ต้นเช่นยูโรสตาร์ จากนั้นนิวยอร์กวิจารณ์หนังสือในปี 2551

หน้าสุดท้าย: การเมืองและการเล่าเรื่อง

เทศกาลวรรณกรรมของเช็คสเปียร์และ บริษัท 2010: การเมืองและการเล่าเรื่อง

CT: บอกฉันเกี่ยวกับธีมของเทศกาลในปีนี้: การเมืองและการเล่าเรื่อง

SW: ธีม นั้นเกิดขึ้นเพราะเรามีแผงที่น่าสนใจเกี่ยวกับการเมืองในงานเทศกาลครั้งสุดท้ายและนั่นคือช่วงเวลาที่มีโอบามาเนียเสร็จสมบูรณ์ มันเป็นไฟฟ้าที่อ่านแผงหนังสือ และเราคิดว่า“ สิ่งนี้น่าสนใจเพราะคนจำนวนมากกลายเป็นเรื่องการเมืองเพราะโอบามา - เป็นคนรุ่นใหม่ทั้งหมด” ดังนั้นเราคิดว่านี่อาจเป็นหัวข้อที่ดี - เพราะสื่อมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากโดยเฉพาะกับอินเทอร์เน็ตที่รวมคำสองคำนี้ไว้ด้วยกันคือ "การเมือง" และ "การเล่าเรื่อง" ซึ่งดูเหมือนว่าเป็นเรื่องเฉพาะ ร่มนั่น

เราพยายามเลือกนักเขียนที่มีขอบเขตจริง ๆ และมีบทกวีอยู่ที่นั่น แต่ก็มีบทที่ค่อนข้างเยอะดังนั้นจึงมีนักเขียนชาวแอฟริกาใต้และเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับชาวแอฟริกาใต้จำนวนมาก

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ร้านหนังสือที่ดีที่สุดในปารีส

CT: นักเขียนหลายคนภูมิใจในการเป็นคนไม่เอาแต่ใจ … แต่มันเป็นไปได้จริงเหรอ?

SW: เป็นเรื่องจริงที่มีธีมเรามักจะมีนักเขียนเขียนและพูดว่า“ ฉันไม่ใช่นักเขียนการท่องเที่ยว - ฉันเป็นนักเขียนนิยาย” หรือ“ ฉันไม่ใช่นักเขียนทางการเมือง” (… ) ฉันคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นคำถามที่เราต้องการนำเสนอ: ผู้เขียนรู้สึกหรือไม่ว่า น่า แสดงความคิดเห็นในสังคมและรับบทบาทนั้นหรือไม่ นักเขียนบางคนเชื่อว่ามันเป็นบทบาทที่พวกเขาควรทำและคนอื่น ๆ ก็ต่อต้านมัน 100% ดังนั้นฉันคิดว่ามันจะเกิดขึ้นในการอภิปรายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

อ่านที่เกี่ยวข้อง: ทัวร์เดินชมตัวเองของเหล่านักวิจารณ์วรรณกรรมในปารีส

CT: นักเขียนคนไหนที่คุณรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษในการจัดเรียงในปี 2010

SW: American Poet Jack Hirschman กำลังเปิดตัว (… ) เขาเป็นนักประพันธ์ (.. ) และเขาก็เหมือนหมี - เขาได้รับเสียงคำรามนี้และเขาก็มีสถานะที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ เขายอดเยี่ยมจริง ๆ ที่จะเปิดเทศกาล - เขาจะปลุกทุกคน ขึ้น

Natalie Clein เป็นเชลโลที่น่าทึ่งนี้และเธอจะไปเล่นในสวนสาธารณะถ้าอากาศดีแล้วลองสุ่มดู ดังนั้นควรจะดี

นักเขียนชาวอังกฤษ Will Self จะยอดเยี่ยมเพราะเขาเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยม จะมีการสนทนาระหว่าง Will Self และ นักเขียนนวนิยายชาวอังกฤษ Martin Amis ซึ่งน่าจะพิสูจน์ได้ว่าน่าสนใจและแปลกมาก … ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะทำอะไรร่วมกันมาก่อน

ฉันตื่นเต้นมากเกี่ยวกับ กวีและนักเขียนชาวปากีสถาน ฟาติมาภูตโต - เธอเฝ้าดูครอบครัวของเธอถูกลอบสังหารและบันทึกประจำวันที่เธอเขียนนั้นมีเสน่ห์และสำคัญอย่างยิ่ง มันอธิบายเกี่ยวกับปากีสถานมากมายและเธอก็ซื่อตรงมาก

นักข่าว เอ็มม่าลาร์กินจะยอดเยี่ยมจริง ๆ - นั่นคือนามแฝงของเธอ บางทีเธออาจเป็นผู้ชาย - เราไม่มีความคิด เธอกำลังปลอมตัวและไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ถ่ายรูป - (… ) มันช่างเป็นเรื่องจริงจังมาก แต่จะมีการพูดคุยที่น่าสนใจเกี่ยวกับพม่า

นักเขียนนวนิยายชาวอังกฤษ Jeanette Winterson นั้นยอดเยี่ยมเสมอ … เมื่อเธอพูดถึงเทศกาลที่ผ่านมาผู้คนต่างก็มีน้ำตาคลอ เธอมีพลังมากและเธอเป็นคนพิเศษ